BioBased Circular - Materialenkringloop

Verreweg het belangrijkste component waar de chemische maakindustrie op draait zijn koolstofverbindingen. Deze halen we nu nog voornamelijk uit aardolie, dat eigenlijk niets anders is dan de resten van planten en dieren die miljoenen jaren geleden leefden en in de loop der tijd diep onder de grond zijn ‘verteerd’ tot een mix van verschillende soorten koolstofverbindingen.

Na gebruik belanden de materialen in de afvalverbrandingsoven en worden de koolstofverbindingen teruggebracht tot CO2, de basisbouwsteen voor koolstofverbindingen én tegelijkertijd een van de belangrijkste broeikasgassen. Na verbranding is in wezen een kringloop rond: de CO2 die miljoenen jaren geleden door planten werd opgenomen uit de atmosfeer, keert na een lange reis diep onder de aarde en een relatief korte reis als materiaal weer terug in de atmosfeer. Probleem daarbij is dat we in no time een enorme hoeveelheid CO2 vrijlaten die in de loop van miljoenen jaren is vastgelegd. De kringloop is uit balans, klimaatverandering het gevolg.

Teruggebracht naar de essentie is de oplossing verrassend eenvoudig: we laten de koolstofverbindingen die nu nog diep weggeborgen zijn in de aardkorst daar zitten. In plaats daarvan betrekken we onze koolstofverbindingen uit planten (gewassen, maar ook bijvoorbeeld reststromen uit de agrifoodsector en bosbouw) die van nature al CO2 omzetten in andere koolstofverbindingen. Ook hier is sprake van een kringloop: na verbranding van de materialen komt ook hier weer de vastgelegde CO2 vrij in de atmosfeer. Belangrijk verschil is dat deze kringloop van nature in balans is: de hoeveelheid uitgestoten CO2 wordt meteen weer vastgelegd in plantengroei. Per saldo wordt dan bij de productie van kunststoffen geen CO2 meer uitgestoten en draagt de chemische maakindustrie niet meer bij aan klimaatverandering.

Door bij het ontwerp van de materialen rekening te houden met optimale recyclebaarheid kan het zelfs gebeuren dat je als het ware CO2 uit de atmosfeer opslaat in materialen. Daarmee wordt de chemische maakindustrie niet alleen klimaatneutraal, maar draagt het bij aan het wegvangen van het huidige CO2-overschot in de atmosfeer.