Als de extreme gasprijzen iets duidelijk maken dan is het dat de Nederlandse chemische industrie sneller moet vergroenen. Als er niet snel meer subsidie en financiering komt, als wet- en regelgeving niet wordt aangepast en als bedrijven, overheden en andere partijen in de hele keten niet beter gaan samenwerken, dan komt de groene chemische industrie in Nederland niet tot stand.
Dat was de conclusie van het eerste jaarevent van het platform Groene Chemie Nieuwe Economie (GCNE) in Woerden. Voorzitter Arnold Stokking sloot zich daar aan bij VNO-NCW-voorzitter Ingrid Thijssen, die in het FD stelt dat de EU zijn zware industrie moet compenseren voor de dure energie, maar dan wel onder voorwaarde van snellere verduurzaming. Dat geldt volgens hem ook voor de chemie. “We moeten haast maken met verduurzaming, want de urgentie is hoog”, stelt hij. Ook op zijn thuisbasis Chemelot ligt inmiddels een derde van de fabrieken stil vanwege de hoge gasprijzen.
Alternatieven voor olie
Het platform streeft naar een circulaire chemie met innovatieve technologieën, zonder fossiele brandstoffen en zonder CO2-uitstoot in 2050. Dat betekent dat processen geëlektrificeerd moeten worden en dat er een alternatief moet komen voor olie en gas als grondstof en brandstof. Momenteel produceert de chemie wereldwijd 450 miljoen ton plastic per jaar, waarvan 85 procent wordt gemaakt uit fossiele grondstoffen. In 2050 is de vraag gestegen naar 1 miljard ton, maar wordt daarvoor geen ruwe olie of gas meer gebruikt. Dan kan maar op drie manieren. Door het gebruik van biobased grondstoffen, door recycling en door de koolstof uit CO2 te gebruiken (CCU). “Het is niet of-of-of, maar en-en-en. We moeten het allemaal doen. Om naar CO2-neutraal te komen hebben we honderden projecten nodig. Maar als we nu niet op pad gaan, worden we ingehaald”, stelt kwartiermaker Herman Wories van GCNE.
Alle lijntjes verbinden
Het platform GCNE wil de duurzame transitie versnellen door alle benodigde partijen bij elkaar te halen om tot oplossingen te komen. Van ministeries, provincies, regionale ontwikkelingsmaatschappijen en financiers tot de chemische bedrijven en startups, kenniscentra als Brightsite en TNO en de brancheverenigingen. “We moeten zorgen dat de keten werkt. Wij proberen als GCNE alle lijntjes te verbinden”, zegt voorzitter Stokking.
